Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

ΠΟΛΕΜΟΣ

Θα ήθελα να είχα γεννηθεί ζώο...
Μια γάτα,ένα λιοντάρι,ένα πουλί,ένα δελφίνι.δεν έχει σημασία...
Θα ήθελα τα βαθύτερα ,αληθινά συναισθήματα και το ένστικτο μου να μην συγκρούετε με τον εγωισμό και την λογική μου...
Πόσο δύσκολος, πραγματικά θεέ μου, είναι αυτός ο πόλεμος μέσα μας?
Θέλει κάποιος να με πείσει ότι αυτό το δώρο που ονομάζεται νόηση,μυαλό,σκέψη,όπως θέλεις πες το,είμαι πραγματικά σωτήριο?Ότι μας τοποθετεί σε ένα άλλο level ύπαρξης?
Λυπάμαι, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με την έντονη άρνησή μου..
Και αυτό γιατί.....:
ίσως οι άνθρωποι που έχουν ένα από τα δύο πιο έντονο είναι ήρεμοι..
Αυτοί που λειτουργούν με το συναίσθημα κάνουν πάντα αυτό που θέλουν,αυτό που νιώθουν,και το μυαλό τους είτε δεν φτάνει είτε δεν νοιάζεται για τις συνέπειες γύρω τους.....Με άλλα λόγια η άμυνα που έχουν χτίσει γύρω από την ψυχή τους είναι τόσο δυνατή που δεν διαπερνιέται από λόγια και αντιδράσεις τρίτων..Ζούν έντονα αυτό που επέλεξαν...
Οι άλλοι πάλι,οι ρεαλιστές,δημιουργούν ένα πλέγμα λογικής,προστατευτικό,όπου η τετράγωνη σκέψη τους βρίσκει καταφύγιο..Μακριά από τα πηγαία συναισθήματα και τους αυθορμητισμούς που μολύνουν τα τοόσο τακτοποιημένα κουτάκια τους...Και είναι πάλι ευτυχισμένοι γιατί το συναίσθημα τους δεν έχει την δύναμη να σπάσει αυτό το τείχος..
Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να ακροβατούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο?Τι γίνεται όταν οι φωνές που ακούς μέσα σου είναι δύο?
Όταν η λογική είναι ξεκάθαρη μα το συναίσθημά σου σε σπρώχνει να την παρακάμψεις?
Όταν το συναίσθημά σου, σου λέει "ναι,αυτό είναι,κάντο" ,μα το μυαλό σου παγώνει το κορμί και δεν το επιτρέπει να δράσει?
Εκεί γίνεται πόλεμος.Πόλεμος μεγαλύτερος από αυτόν που κάνει ένα έμβρυο
που θέλει να βγεί απ'την κοιλιά και να ζήσει...
Μεγαλύτερη είναι η δύναμη με την οποία χτυπάει η καρδιά,το στομάχι,το κεφάλι..Θέλουν όλα να βγούν μέσα απ'το σώμα,να αποδράσουν,να ησυχάσουν..Δεν είναι γεννημένα για πόλεμο αλλά για αρμονία....
Πώς λοιπόν να πιστέψω πως η ταυτόχρονη ύπαρξη αυτών των δύο είναι θείο δώρο?
Πώς κοιμίζεις κάποιο από αυτά έτσι ώστε να επέρθει η ειρήνη?
Γιατί δυστυχώς,γι' αυτό δεν έχουμε πάρει ποτέ οδηγίες χρήσης.Τι είναι σωστό,τι λάθος,τι λογικό και τι παράλογο..Κάποιος μας τα χάρισε και μας άφησε μόνους να βρούμε την λύση,την άκρη,την λύτρωση...
Αν λοιπόν ήμουν λύκος θα ούρλιαζα...
Αν ήμουν πουλί θα πετούσα μακριά..
Αν ήμουν ψάρι με μια περίτεχνη μανούβρα θα άλλαζα πλεύση..
Τώρα τι μπορώ να κάνω?
Θα ήθελα να είμαι χελώνα..να κρυφτώ στο καβούκι μου μέχρι να κοπάσει η μπόρα..
Μα δεν είμαι...Χμμμ....Μα τι μπορώ να κάνω?
Να ζήσω με τα πάθη μου?Μπορώ?Με αφήνετε?Σας ευχαριστώ....
Βλέπετε είμαι άνθρωπος και δυσκολεύομαι να προσποιηθώ πως γύρω μου είναι όλα αρμονικά όταν μέσα μου γίνεται πόλεμος...

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

ΚΑΤΑΘΕΣΗ

sou eimai thimomeni....
me adeiases...
den mou ftaiei kaneis pou anti na do to reality afisa ton eauto mou na parasirthei se ena oneiro trelo...
ma den me proeidopoiises...den mou eipes pos exeis to talento ,na xipnas toso anodina apo mia extacy kai na sinexizeis tin zoi sou ...san na min trexei tipota...san na min se akoumpise...
vlepeis ,den eimaste oloi oi anthropoi to idio...ego akomi filao mesa stin psixi mou kathe mas stigmi,kathe mas aggigma,kathe mas sinaisthima....
ki as min milame tin idia glossa...me sena eniotha pos den xriazete na miliso...ta matia sou mou edinan kathe pliroforia,kathe kinitro pou xriazomoun gia na iparxo ekei..mazi sou...kai eilikrina..den exo dei pote pio omorfa matia...
katastrofi...niotho pos pote auta ta matia den tha figoun apo mesa mou..einai ekei,,ta vlepo to proi,to mesimeri ,to vradi...einai o pihis pou distixos den tha xeperastei pote....ipervoli?? ma oxi...den exo dei pote pote pio omorfa...
pio megala,pio mple,pio igra ,pio astraftera ,pio gemata...na lampirizoun kai na einai toso ponira kai athoa mazi...
sou eimai poli thimomeni...giati panta emfanizosouna stis diskoles stigmes mou kai xoris pote na se exo dei se eniotha toso konta...mou milouses san na eisai kommati mou kai me niotheis apolita...kai eimastan ena....sou eimai thimomeni poli poli,giati tora pou giname pragmatika ena eimaste toso makria...
anarotiemai pos kati pou theorisa pos o theos mou esteile san doro,san litrosi stin diskoli stigmi pou pernousa egine i idia i kolasi...ma oxi amesos...afou efaga to milo kai perpatisa sta iperoxa livadia tou paradeisou...polles fores anarotiemai an to na ziseis to apolito sinaisthima einai doro i katara...prin se gnoriso mou arkouse mia spitha....tora thelo tin fotia...allios den xeperniese....
sou eimai apisteuta thimomeni....
mou milises ores ateleiotes..me evales ston magiko sou kosmo...me ekanes na nioso toso aneta ekei mesa..san na ipirxa panta ..san na anoika ekei kai apla den to ixera...
logia omorfa,agapis,ektimisis,pathous,exartisis....
ti ki an tis perissoteres fores mas xorizan xiliades xiliometra?otan vriskomastan itan san na min perase mia mera....kai eixame panta na antalaxoume tosa polla...pragmata me ousia...apolito egefaliko tairiagma...apoliti ximeia...apolitos erotas....
oxi den to dexomai...einai adiko na vreis to allo sou miso...na exeis tin tixi na erthei mprosta sou auto pou alloi psaxnoun mia zoi..auto pou eno i moira sas gennise se allous eipirous i tixi sas esmixe kai esi na eisai toso deilos na riskareis......
ma pio poli apo ola eimai exorgismeni mazi sou giati auto to tromaktiko sinaisthima se apomakrine apo konta mou..se exo anagi...esto san filo,san iparxi...kai mou to stereis....to stereis kai apo ton eauto sou...kati gia to opoio edoses iposxesi...
alla pio poli apo ooola me kanei na arrostaino to oti telika den me xereis ...
giati tote den tha xriazotan na xatheis...xereis pos otan agapao kapion thelo mono na pigainei mprosta..kai an mou paradexosoun pos olo auto se paei piso tha imoun kai pali ekei...i fili sou,i aderfi psixi,me tin apoliti ximeia...
kai pali eutixismeni tha imoun...
se xero poli kala...perase mia evdomada...den tha antexeis gia poli...
tha kaneis kai pali mia entposiaki emfanisi....
lipamai alla exo pligothei...
ta 500 xiliometra pou mas xorisoun einai pleon gia mena polli perissotera apo ta 5000 pou mas xorizan prin....kai oxi...den tha eimai edo..toulaxiston oxi anaimakta...
lipamai alla autin tin fora tha prepei na prospathiseis poli....

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΜΟΝΑΞΙΑ

ΜΟΝΑΞΙΑ
Την νιώθεις στο πετσί σου.
Την νιώθεις να σε διακατέχει σαν μικρός πανικός.
Στην ψιθυρίζουν στο αυτί τα πάντα γύρω σου....

Πράγματα που σου θυμίζουν όμορφες περασμένες εποχές...
Πράγματα που κάποτε κάνανε γιορτή στο μικρό,φτωχό σου, είναι..
Τώρα ,όλα σου φωνάζουν πως δεν έχουνε ψυχή.
Πως το χρώμα τους ξεθώριασε και το γκρι του πάγου πήρε την θέση του..
Δεν είναι όμως μαύρο.Μα ούτε και λευκό....

Μοναξιά....
Συναίσθημα για τους αδύναμους:πόνος,δυστυχία,κατάρα.
Μα και για τους δυνατούς:τροφή,έμπνευση,δύναμη.

Μην κλείνεις τα μάτια...
Μην αρνείσαι την στιγμή...
Μην την αφήσεις να φύγει χωρίς να σε αγγίξει...
Γιατί ακόμη κι αν έρθει κάποια παρόμοια,αυτήν θα την έχεις χάσει...
Θα έχεις χάσει ένα κομμάτι του έαυτού σου....
Της αλήθειας σου...

Μοναξιά..
Είναι σκληρή,ύπουλη και άκαρδη...
Σκληρή γιατί απαιτεί να είσαι μόνος σου για να την αντιμετωπίσεις...
Δεν σου κάνει την χάρη να έρθει όταν είσαι με παρέα και νιώθεις πιο δύνατός....Ύπουλη...
Άκαρδη εκ των πραγμάτων...Μιας και φωλιάζει στην δική σου καρδιά για να για να ζήσει..Την χρησιμοποιεί,την κυβερνάει,την μηδενίζει...

Μα είναι δυνατόν τα συναισθήματα να έχουν προσωπικότητα?
Να μοιάζουν με τους ανθρώπους?
Σκληρός,ύπουλος και άκαρδος..
Θα μπορούσε να είναι ένας άνθρωπος που έχει βιώσει έντονα την μοναξιά...
Τούμπαλιν...

Και πότε κάποιος μπόρεσε να απαντήσει αν τα συναισθήματα φτιάχνουν έναν άνθρωπο ,ή αν ο άνθρωπος φτιάχνει τα συναισθήματά του?

Κάποια αποτυχημένα τηλεφωνήματα,μερικές δυνατές αναμνήσεις,λίγες μπαλάντες και αρκετό κρασί...
Μόλις έφτιαξες την δική σου μοναξιά...
Συνχαρητήρια...