tag:blogger.com,1999:blog-25517626187772609232024-03-14T02:28:17.380-07:00me,myself and istarbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-5601348554144308472012-03-15T05:09:00.003-07:002012-03-15T05:24:02.312-07:00ΑΝΘΡΩΠΟΙ<a href="http://3.bp.blogspot.com/-f_gTGl1Svpg/T2HfIR4i-_I/AAAAAAAAAEE/XPcN6zxlMQQ/s1600/Scared_man.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 144px; height: 200px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-f_gTGl1Svpg/T2HfIR4i-_I/AAAAAAAAAEE/XPcN6zxlMQQ/s200/Scared_man.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5720098335069764594" /></a><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/-0YtVZmHZpM8/T2HeHlBxQ3I/AAAAAAAAAD4/OYmd5UphStU/s1600/Scared_man.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 230px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-0YtVZmHZpM8/T2HeHlBxQ3I/AAAAAAAAAD4/OYmd5UphStU/s320/Scared_man.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5720097223517225842" /><span><span></span></span></a><br /><span><span style="font-size: 100%;">Υπάρχουν άνθρωποι με προσωπικότητα, άνθρωποι ΧΩΡΙΣ προσωπικότητα και άνθρωποι με πολλαπλή προσωπικότητα....</span></span><div><span><span style="font-size: 100%;">Τείνω να </span>πεισθώ<span style="font-size: 100%;"> πως οι δεύτεροι με τους τρίτους δεν έχουν απολύτως </span>καμία<span style="font-size: 100%;"> διαφορά.....</span></span></div>starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-40970697690640891252010-10-13T03:57:00.000-07:002010-10-13T05:14:35.480-07:00Έρωτας & Αγάπη<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/TLWioEl6UeI/AAAAAAAAADY/_uX0O2oXWKg/s1600/2840444391_342ccb34ef_t.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 71px; height: 100px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/TLWioEl6UeI/AAAAAAAAADY/_uX0O2oXWKg/s400/2840444391_342ccb34ef_t.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527502926978372066" border="0" /></a><br /><br />Ο έρωτας...<br /><br />Βαρέθηκα...<br />Νομίζω με βαρέθηκε κι αυτός...<br /><br />Δεν τα πάμε και πολύ καλά τελευταίως...<br />Μεγάλωσα και άλλαξανε τα "θέλω" μας. Δεν ταιριάζουμε πια...<br /><br />Μα δεν έχει ωριμάσει καθόλου..Και όλο τον μάλωνω. Κι αυτός μου θυμώνει. Και με τιμώρει.<br />"Που την βρίσκεις τόση ενέργεια? Δεν θα ηρεμήσεις πότε?" Όλο τον ρωτάω.<br />"Και 'συ θα μείνεις για πάντα έτσι? Παγωμένη?" με ρωτάει αυτός..<br />Και δεν ξέρω τι να απαντήσω...<br /><br />Δεν είναι πως δεν έχω την όρεξη. Μα μου τελείωσαν οι δυνάμεις. Δεν μπορώ πια τον ανταγωνισμό.<br />Νομίζω πως καλύτερα να τον αφήσω ελεύθερο..Εξάλλου ήδη νομίζω πως έχει ερωμένη. Με κερατώνει εδώ και καιρό με το πάθος. Τα βρίσκουνε καλύτερα οι δυό τους. Και να σου πώ? Ταιριάζουν περισσότερο...Δεν θα μεγαλώσουν ποτέ αυτοί οι δύο.<br /><br />Θα δώσω τελικά μια ευκαιρία στην "άγαπη".Έχει καιρό που μου ζητάει να βγούμε ,μα όλο της ρίχνω πόρτες...<br />Και αυτή επιμένει να λεει: "Mα δεν το καταλαβαίνεις πως μόνο εγώ μπορώ να σε κανω ευτυχισμένη? Με χρειάζεσαι! Σταμάτα να ασχολείσαι με παιδιαρίσματα!"<br /><br />Σίγουρα δεν θα νοιώσω ποτέ ξανά όπως με τον έρωτα... Αλλά ποιος ξέρει? Ίσως η ζεστασιά της αγάπης καταφέρει να σπάσει τον πάγο μου. Αξίζει να δοκιμάσω...starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-78242036341408780382010-09-14T11:16:00.000-07:002010-09-14T11:25:29.393-07:00sex, drus and rock&rollΜε πήρε και με σήκωσε.<br />Χορεύοντας στην καλύτερη πίστα που μπορούσα ποτέ να φανταστώ ,το κορμί του,<br /><br />ούτε τα τα τόστ που καίγονταν<br />δεν μπορούσαν να διαπεράσουν την μυρωδιά του έρωτα που κυρίευε τον χώρο.<br /><br />Ο Πάνας είχε κάνει την επίσκεψή του και άφησε την δική του μυρωδιά.<br />Την δυνατότερη όλων.starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-42078261563437321922009-05-09T19:47:00.000-07:002009-05-09T20:29:22.672-07:00A tribute στην πρώτη μου ανάρτηση..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgZF16Lo9NI/AAAAAAAAADA/eMamZ1avOIE/s1600-h/man+blue+eyes.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 240px; height: 160px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgZF16Lo9NI/AAAAAAAAADA/eMamZ1avOIE/s400/man+blue+eyes.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5334027601120392402" border="0" /></a><br />Ακόμη με τρώει η απορία....<br /><br />'Ηταν όντως τα δικά σου μάτια τόσο μοναδικά, σπινθηροβόλα και εξωπραγματικά που θα στοιχημάτιζα την ζωή μου πως δεν θα δω ποτέ μου ομορφότερα,ή απλώς για μια ακόμη φορά ήταν τα δικά μου πολύ κλειστά για να δουν πέρα από την μύτη μου?<br />Νομίζω πως γιατρεύτηκα.....starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-84474955861574990212009-05-07T14:33:00.000-07:002009-05-09T11:54:46.013-07:00Αίσχος..............<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgXRIC9qhqI/AAAAAAAAABg/AZ7f6zEoSzI/s1600-h/122799997099115200.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 200px; height: 164px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgXRIC9qhqI/AAAAAAAAABg/AZ7f6zEoSzI/s200/122799997099115200.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333899269854889634" border="0" /></a><br /><br />Δεν μου έρχεται τίποτα άλλο στο μυαλό,παρά λέξεις των άκρων.<br />Μίσος.Εμμονή.Παράνοια.Ουρλιαχτά.Απελπισία.<br />Είναι που ακόμη και το καλύτερο στερεοφωνικό τα παίζει αν το βάλεις να τραγουδά ακατάπαυστα στη διαπασόν.<br />Και γω αυτό κάνω συνεχώς.Μάλιστα χορεύω κιόλας.<br />Αυτό είμαι λοιπόν?<br />Μια μηχανή?<br />Αναγκασμένη να λειτουργεί ανάλογα με τα κούμπακια που της πατάνε?<br />Λυπάμαι που δεν είμαι πια φιλική προς τον χρήστη,αλλα κουράστηκα.<br />Βλέπεις τα παλιά μηχανήματα είχαν τις δικές τους αντιστάσεις.<br />Μασημένη η κασέτα?Δεν την έπαιζε το μηχάνημα.Σκάρτος ο δίσκος?Μόλις η βελόνα έβρισκε ένα σκουπίδι στον δρόμο της,έδινε ένα σάλτο και γύριζε πίσω στην αρχή.Στην φωλιά της.<br />Εμείς όμως,της νέας σχολής.Της νέας τεχνολογίας.<br />Εμείς που οι υποταγές του τώρα μας λένε πως ΟΛΑ τα καταφέρνουμε.ΟΛΑ τα αντέχουμε.ΟΛΑ τα μπορούμε.<br />Σκάρτο το cd?Δεν το φτύνω.Κάθομαι εκεί κολημένα και το αναπαράγω....Το ίδιο δευτερόλεπτο.Συνέχεια και συνέχεια.Ικανή να τρελάνω τον εαυτό μου αλλά και όλους τους υπόλοιπους γύρω μου.<br />Και όλα αυτά γιατί?Μας λυπάμαι που είμαστε οι άνθρωποι της μεταβατικής φάσης.Που η πλάτη μας είναι το πάτημα για να έρθει η νέα τάξη πραγμάτων.Είμαστε εδώ μόνο για ξεζούμισμα και χρήση ως κρίκος για να προχωρήσει η αλυσίδα.<br />Δεν είμαστε ούτε το παλιό,το γραμμόφωνο που όλοι εκτιμούν γιατί έχει συναισθηματική αξία,μα ούτε το καινούριο που όλοι λαχταρούν γιατί είναι πάντα δελεαστικό.<br />Δεν είμαστε παρά αναλώσιμο υλικό που καθέ λίγο πάει στα αζήτητα γιατί βγήκε η καινούρια έκδοση.<br />Και σε ρωτάω:Είναι πολύ εγωιστικό που για καποιούς έστω λίγους θέλω να είμαι συλλεκτικό μοντέλο?Για τους υπόλοιπους ,απλά θα αδιαφορήσω.starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-56716363197749315042009-03-16T12:33:00.000-07:002009-05-09T17:37:19.311-07:00ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgYhtjo-zZI/AAAAAAAAACA/deQfzMLAmzM/s1600-h/windows+perfect.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 240px; height: 240px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgYhtjo-zZI/AAAAAAAAACA/deQfzMLAmzM/s400/windows+perfect.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333987875211890066" border="0" /></a><br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Στο σπίτι μου έχω πάρα μα πάρα πολλά πάραθυρα...</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Σε άλλα κρύβονται οι φίλοι μου,σε άλλα οι εραστές μου και σε άλλα απλοί περαστικοί...</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Μερικά παίζουν μουσική!! Και άλλα ξέρουν τράπουλα!Απίστευτο σου λέω!</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Και οοοοόλα μαζί έχουνε για σπίτι το κεντρικό παράθυρο!</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Είναι το ένα μέσα στ' άλλο και όταν τα βαριέμαι μπορώ να τα εξαφανίζω και τα ξαναεμφανίζω!</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Δεν είναι μαγικό?</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Τι με μπερδεύεις τώρα με κουρτίνες?</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Α,ναι..Και τέτοια παράθυρα έχω...Ξύλινα δεν είναι? Τα ξέρω,τα ξέρω...Για τι με περνάς?</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Απλώς δεν πήγε εκεί το μυαλό μου..Αυτά τα παράθυρα έχω σταματήσει εδώ και καιρό να τα κοιτώ...Δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω έξω..Είναι πάντοτε η ίδια ζωγραφιά..Την βαρέθηκα!</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Ο ήλιος?</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Χα! και ποιός σου είπε ότι τα δικά μου παράθυρα δεν έχουνε ήλιο?? Και όχι μόνο έναν!Αλλά πολλούς! Και μάλιστα μπορώ εγώ να τους διατάξω το τι ώρα θέλω να 'ναι!</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Άμα θέλω μπορώ να είναι και πολλές ώρες ταυτόχρονα!Και τον βάφω και όπως θέλω!Και άμα θέλω τον σβήνω και τελείως! Άμα πια...</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Αυτά τα επιχειρήματά σου με εξοργίζουν ώρες ώρες..</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Και τι είναι για να έχουμε καλό ρώτημα αληθινό?Που τόσο μου το αναφέρεις?</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Ο ήλιος μου όταν φωτογραφήθηκε,αλήθινος δεν ήταν?Καποιουνού το πρόσωπο δεν έκαιγε μήπως? Μην με μπερδεύεις εμένα με αυτά!Καλά τα έχω καταφέρει...</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Οι άνθρωποι?</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Ναι και αυτοί!! Αλήθινοι είναι! Και τους βλέπω κιόλας άμα θέλω!! Και το καλύτερο?ΑΝ θέλω εγώ δεν φαίνομαι!Πολύ δεν με συμφέρει?</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);">Μόνο που..να..Εχω και ένα τόσο δα προβληματάκι...Κάποια φορά που ήθελα να πάρω έναν φίλο μου να κοιμηθούμε αγκαλιά δεν μπόρεσα..Και αυτό πολύ μου στοίχισε...Και ακόμη το ζητάω...Μάλλον όταν θα το θελήσω πολύ θα υποχρεωθώ να ντυθώ,να βγώ,να περπατήσω και να πάω κοντά του..Κουραστικό αλλά μάλλον θα αξίζει τον κόπο...Και ξέρεις? Δεν με νοιάζει να τον δω!Να τον μυρίσω θέλω..Αυτό πολύ μου έλειψε και μόλις μου το θύμισες....</span><br /><br /><br /></span>starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-48998810389758352092009-03-07T06:36:00.000-08:002009-05-09T17:54:00.997-07:00Μαγική συμβουλή<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgYloPiNvPI/AAAAAAAAACY/pWyh6wc7Sbc/s1600-h/box%2Bsunset.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 200px; height: 200px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_HLrGFMMwx14/SgYloPiNvPI/AAAAAAAAACY/pWyh6wc7Sbc/s200/box%2Bsunset.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333992181961964786" border="0" /></a><br /><br /><br />Ανοίγω το κουτί του μάγου και βρίσκω την αυγή...<br />Υγρό πρωί,κι' αμόλυντο.Απόλυτη σιγή....<br /><br />Αφήνομαι,ειν' όμορφα,ακούω την μουσική,<br />που παίζουνε για χάρη μου,λιβάδια και αγροί...<br /><br />Απέναντι ,μα μακριά,μια γκρίζα ταραχή<br />σκόνη,καπνός και θόρυβος,της πόλης ιαχή..<br /><br />Ανθρώποι παν' κι' έρχονται,απίστευτοι ρυθμοί,<br />άνχος τρελό και τρέξιμο,θεατρινισμός πολύ.<br /><br />Κι ο μάγος που ψαχνότανε την κλέφτρα για να βρεί,<br />στεκέται εκεί και με κοιτά..Και κάτι τον λυπεί..<br /><br />Μου λέει δεν ήσουν έτοιμη,ήτάν πράξη κακή,<br />ν'ανοίξεις το κουτάκι αυτό,θέλει υποταγή.<br /><br />Υποταγή στην φύση σου,στο φώς και στην ψυχή,<br />υποταγή στο όνειρο και αντίσταση πολύ.<br /><br />Αντίσταση του εγωίσμου που εσύ δεν την κατέχεις,<br />αφού ανάμεσα σ' αυτούς θέλεις και συ να τρέχεις..starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-10570084843163043442009-02-16T14:45:00.000-08:002009-02-16T14:47:31.351-08:00an pote gino siggrafeas!An pote gino siggrafeas min xahaso:<br />na proslavo kapoion na simazeuei tin polilogia mou :Pstarbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-68219322442106999222009-02-16T12:51:00.000-08:002009-02-16T14:30:57.730-08:00Να μαι και πάλι εδώ..<br />Βλέπεις αυτό το τέρας που νόμιζα κοιμάται,έχει ξυπνήσει πάλι...<br />Είχε ξυπνήσει καιρό πριν,τ'ομολογώ..Μα δυστυχώς μόλις τώρα το συνειδητοποιώ...<br />Βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο,μα δεν μπορώ να πώ ψέμματα...Το είχα καταλάβει...<br />Γιατί δεν έπραξα αναλόγως...? Μα είναι απλό...Τόσο απλό...<br />Στην αρχή, αρκούσε να αλλάξω στάση στο κορμί μου..Τόσο απλό...<br />Μια απότομη κίνηση και το τίναζα από πάνω μου...Έλα τώρα..Μια χαρά είσαι....<br />Κατόπιν??΄Μια βαθιά ανάσα...Τίποτα σπουδαίο και πάλι και την γλίτωσα...<br />Όταν όλα αυτά πια δεν ήταν αρκετά,μπαίνανε τα μεγάλα μέσα..<br />Το κινητό στο χέρι και τι πιο σωτήριο από το άκουσμα μιας γνώριμης αγαπημένης φωνής να σου απασχολήσει το μυαλό..ή μια φωτογραφία..ενός αγαπημένου...κάποιου που σου δημιουργεί τόσο πόνο η όψη του εκείνη την στιγμή που ξεχνάς τον αληθινό....<br />Ετσι δεν είναι?? Δεν ειναι πιο ευκολο να ποναμε για κατι ετσι κι αλλιως απιαστο ,παρα για κατι αληθινο??μεμπτο και του παροντος?? <br />Λιγες φορες εχουμε κλαψει σε μια ταινια ,για τον θανατο καποιου πρωταγωνιστη ,ενω οταν γινεσαι μαρτυρας χαμου καποιου δικου σου ανθρωπου δεν σου βγαινει ουτε δακρυ???Παγωμαρα...ειναι πιο ευκολο να πονας για το φανταστικο...γιατι απλα δεν ειναι δικο σου....<br />Μάλιστα...<br />Να την παλι η ταση μου να μιλαω στο δευτερο προσωπο...<br />Υπεκφυγη...μα εχει την ιδια βαση..πιο ευκολο δεν ειναι να αγορευεις τον πονο σου απο το να τον παραδεχεσαι?<br />Παμε παλι λοιπον....<br />αυτο τελως παντον το τερας οσο νομιζΩ πως το κοιμιζΩ ξυπναει όλο και περιοσσοτερο...γιατι μετα δεν ειναι αρκετη μια στιγμη για να το θαψΩ...ειναι ηδη εκει και με κοιταει...<br />οποτε αρχιζουν τα ξενυχτια..οι παρεες...το ριχνΩ στην δουλεια,στην πάρα πολυ δουλεια για την ακριβεια...τελεια φαση!! ουτε λεπτο για σκεψη...και οσο πιο μεγαλη η πιεση τοσο πιο καλα!! μα δεν φταιω!! δεν προλαβαινω να δω τον εαυτο μου!! και οταν μενει λιγος χρονος?Να μην βγω? Να μην πιω?? Οχι,οχι,προς θεου δεν το κανω γιατι με αποφευγω..αλλα γιατι οφειλω να βγω ,να διασκεδασω ως νεος ανθρωπος!!<br />Καπως ετσι λοιπον περναει ο καιρος...και το τερας δεν το βλεπεις γιατι εχει κρυφτει...<br />Που?? πανω στην πλατη σου ...ελα τωρα..αφου το ξερεις..δεν το βλεπεις αλλα νιωθεις την ανασα του στην ανασα σου και την μυρωδια του πανω σου..πανω ΜΟΥ...<br />Και η χειροτερη σφαλιαρα ειναι πως τιποτα πια δεν δινει χαρα, γιατι οτι και να κανεις αυτο ειναι εκει...δεν υπαρχει νοημα να αλλαξεις σταση,θεση,μερος,σπιτι,πολη..ουτε καν χωρα...Μεγαλη η ηττα της συνειδητοποιησης πως οπου και να πας αυτο θα ειναι εκει...γιατι ειναι κομματι σου και θα σε κυνηγαει....μεχρι να το παλεψεις με θαρρος...<br />Δεν ειναι η πρωτη φορα.Τα εχω ξανακαταφερει στο παρελθον...<br />Απλα θα δοκιμασω μια νεα συνταγη.Λεω αυτην την φορα να το κανω φιλο μου...να μην το απαρνηθω...ισως αν το αγαπησω και του δωσω την θεση που του αρμοζει παψει να μου θυμιζει την υπαρξη του με τον χειροτερο τροπο....<br />ΑΝ υποψιαστω πως η λυση για να σωθω απ τον χειροτερο εχθρο μου ειναι να τον αγαπησω, θα πεσω απο τα συννεφα...starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-17115287520327939862008-11-29T12:03:00.001-08:002008-12-08T09:33:38.632-08:00ΠΟΛΕΜΟΣΘα ήθελα να είχα γεννηθεί ζώο...<br />Μια γάτα,ένα λιοντάρι,ένα πουλί,ένα δελφίνι.δεν έχει σημασία...<br />Θα ήθελα τα βαθύτερα ,αληθινά συναισθήματα και το ένστικτο μου να μην συγκρούετε με τον εγωισμό και την λογική μου...<br />Πόσο δύσκολος, πραγματικά θεέ μου, είναι αυτός ο πόλεμος μέσα μας?<br />Θέλει κάποιος να με πείσει ότι αυτό το δώρο που ονομάζεται νόηση,μυαλό,σκέψη,όπως θέλεις πες το,είμαι πραγματικά σωτήριο?Ότι μας τοποθετεί σε ένα άλλο level ύπαρξης?<br />Λυπάμαι, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με την έντονη άρνησή μου..<br />Και αυτό γιατί.....:<br />ίσως οι άνθρωποι που έχουν ένα από τα δύο πιο έντονο είναι ήρεμοι..<br />Αυτοί που λειτουργούν με το συναίσθημα κάνουν πάντα αυτό που θέλουν,αυτό που νιώθουν,και το μυαλό τους είτε δεν φτάνει είτε δεν νοιάζεται για τις συνέπειες γύρω τους.....Με άλλα λόγια η άμυνα που έχουν χτίσει γύρω από την ψυχή τους είναι τόσο δυνατή που δεν διαπερνιέται από λόγια και αντιδράσεις τρίτων..Ζούν έντονα αυτό που επέλεξαν...<br />Οι άλλοι πάλι,οι ρεαλιστές,δημιουργούν ένα πλέγμα λογικής,προστατευτικό,όπου η τετράγωνη σκέψη τους βρίσκει καταφύγιο..Μακριά από τα πηγαία συναισθήματα και τους αυθορμητισμούς που μολύνουν τα τοόσο τακτοποιημένα κουτάκια τους...Και είναι πάλι ευτυχισμένοι γιατί το συναίσθημα τους δεν έχει την δύναμη να σπάσει αυτό το τείχος..<br />Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να ακροβατούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο?Τι γίνεται όταν οι φωνές που ακούς μέσα σου είναι δύο?<br />Όταν η λογική είναι ξεκάθαρη μα το συναίσθημά σου σε σπρώχνει να την παρακάμψεις?<br />Όταν το συναίσθημά σου, σου λέει "ναι,αυτό είναι,κάντο" ,μα το μυαλό σου παγώνει το κορμί και δεν το επιτρέπει να δράσει?<br />Εκεί γίνεται πόλεμος.Πόλεμος μεγαλύτερος από αυτόν που κάνει ένα έμβρυο<br />που θέλει να βγεί απ'την κοιλιά και να ζήσει...<br />Μεγαλύτερη είναι η δύναμη με την οποία χτυπάει η καρδιά,το στομάχι,το κεφάλι..Θέλουν όλα να βγούν μέσα απ'το σώμα,να αποδράσουν,να ησυχάσουν..Δεν είναι γεννημένα για πόλεμο αλλά για αρμονία....<br />Πώς λοιπόν να πιστέψω πως η ταυτόχρονη ύπαρξη αυτών των δύο είναι θείο δώρο?<br />Πώς κοιμίζεις κάποιο από αυτά έτσι ώστε να επέρθει η ειρήνη?<br />Γιατί δυστυχώς,γι' αυτό δεν έχουμε πάρει ποτέ οδηγίες χρήσης.Τι είναι σωστό,τι λάθος,τι λογικό και τι παράλογο..Κάποιος μας τα χάρισε και μας άφησε μόνους να βρούμε την λύση,την άκρη,την λύτρωση...<br />Αν λοιπόν ήμουν λύκος θα ούρλιαζα...<br />Αν ήμουν πουλί θα πετούσα μακριά..<br />Αν ήμουν ψάρι με μια περίτεχνη μανούβρα θα άλλαζα πλεύση..<br />Τώρα τι μπορώ να κάνω?<br />Θα ήθελα να είμαι χελώνα..να κρυφτώ στο καβούκι μου μέχρι να κοπάσει η μπόρα..<br />Μα δεν είμαι...Χμμμ....Μα τι μπορώ να κάνω?<br />Να ζήσω με τα πάθη μου?Μπορώ?Με αφήνετε?Σας ευχαριστώ....<br />Βλέπετε είμαι <span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">άνθρωπος</span></span></span> και δυσκολεύομαι να προσποιηθώ πως γύρω μου είναι όλα αρμονικά όταν μέσα μου γίνεται πόλεμος...starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-88009340399854833652008-11-16T10:34:00.000-08:002008-11-29T14:09:05.253-08:00ΚΑΤΑΘΕΣΗsou eimai thimomeni....<br />me adeiases...<br />den mou ftaiei kaneis pou anti na do to reality afisa ton eauto mou na parasirthei se ena oneiro trelo...<br />ma den me proeidopoiises...den mou eipes pos exeis to talento ,na xipnas toso anodina apo mia extacy kai na sinexizeis tin zoi sou ...san na min trexei tipota...san na min se akoumpise...<br />vlepeis ,den eimaste oloi oi anthropoi to idio...ego akomi filao mesa stin psixi mou kathe mas stigmi,kathe mas aggigma,kathe mas sinaisthima....<br />ki as min milame tin idia glossa...me sena eniotha pos den xriazete na miliso...ta matia sou mou edinan kathe pliroforia,kathe kinitro pou xriazomoun gia na iparxo ekei..mazi sou...kai eilikrina..den exo dei pote pio omorfa matia...<br />katastrofi...niotho pos pote auta ta matia den tha figoun apo mesa mou..einai ekei,,ta vlepo to proi,to mesimeri ,to vradi...einai o pihis pou distixos den tha xeperastei pote....ipervoli?? ma oxi...den exo dei pote pote pio omorfa...<br />pio megala,pio mple,pio igra ,pio astraftera ,pio gemata...na lampirizoun kai na einai toso ponira kai athoa mazi...<br />sou eimai poli thimomeni...giati panta emfanizosouna stis diskoles stigmes mou kai xoris pote na se exo dei se eniotha toso konta...mou milouses san na eisai kommati mou kai me niotheis apolita...kai eimastan ena....sou eimai thimomeni poli poli,giati tora pou giname pragmatika ena eimaste toso makria...<br />anarotiemai pos kati pou theorisa pos o theos mou esteile san doro,san litrosi stin diskoli stigmi pou pernousa egine i idia i kolasi...ma oxi amesos...afou efaga to milo kai perpatisa sta iperoxa livadia tou paradeisou...polles fores anarotiemai an to na ziseis to apolito sinaisthima einai doro i katara...prin se gnoriso mou arkouse mia spitha....tora thelo tin fotia...allios den xeperniese....<br />sou eimai apisteuta thimomeni....<br />mou milises ores ateleiotes..me evales ston magiko sou kosmo...me ekanes na nioso toso aneta ekei mesa..san na ipirxa panta ..san na anoika ekei kai apla den to ixera...<br />logia omorfa,agapis,ektimisis,pathous,exartisis....<br />ti ki an tis perissoteres fores mas xorizan xiliades xiliometra?otan vriskomastan itan san na min perase mia mera....kai eixame panta na antalaxoume tosa polla...pragmata me ousia...apolito egefaliko tairiagma...apoliti ximeia...apolitos erotas....<br />oxi den to dexomai...einai adiko na vreis to allo sou miso...na exeis tin tixi na erthei mprosta sou auto pou alloi psaxnoun mia zoi..auto pou eno i moira sas gennise se allous eipirous i tixi sas esmixe kai esi na eisai toso deilos na riskareis......<br />ma pio poli apo ola eimai exorgismeni mazi sou giati auto to tromaktiko sinaisthima se apomakrine apo konta mou..se exo anagi...esto san filo,san iparxi...kai mou to stereis....to stereis kai apo ton eauto sou...kati gia to opoio edoses iposxesi...<br />alla pio poli apo ooola me kanei na arrostaino to oti telika den me xereis ...<br />giati tote den tha xriazotan na xatheis...xereis pos otan agapao kapion thelo mono na pigainei mprosta..kai an mou paradexosoun pos olo auto se paei piso tha imoun kai pali ekei...i fili sou,i aderfi psixi,me tin apoliti ximeia...<br />kai pali eutixismeni tha imoun...<br />se xero poli kala...perase mia evdomada...den tha antexeis gia poli...<br />tha kaneis kai pali mia entposiaki emfanisi....<br />lipamai alla exo pligothei...<br />ta 500 xiliometra pou mas xorisoun einai pleon gia mena polli perissotera apo ta 5000 pou mas xorizan prin....kai oxi...den tha eimai edo..toulaxiston oxi anaimakta...<br />lipamai alla autin tin fora tha prepei na prospathiseis poli....starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2551762618777260923.post-3896813211225160552008-11-15T09:18:00.000-08:002008-11-15T10:38:52.989-08:00ΜΟΝΑΞΙΑΜΟΝΑΞΙΑ<br />Την νιώθεις στο πετσί σου.<br />Την νιώθεις να σε διακατέχει σαν μικρός πανικός.<br />Στην ψιθυρίζουν στο αυτί τα πάντα γύρω σου....<br /><br />Πράγματα που σου θυμίζουν όμορφες περασμένες εποχές...<br />Πράγματα που κάποτε κάνανε γιορτή στο μικρό,φτωχό σου, είναι..<br />Τώρα ,όλα σου φωνάζουν πως δεν έχουνε ψυχή.<br />Πως το χρώμα τους ξεθώριασε και το γκρι του πάγου πήρε την θέση του..<br />Δεν είναι όμως μαύρο.Μα ούτε και λευκό....<br /><br />Μοναξιά....<br />Συναίσθημα για τους αδύναμους:πόνος,δυστυχία,κατάρα.<br />Μα και για τους δυνατούς:τροφή,έμπνευση,δύναμη.<br /><br />Μην κλείνεις τα μάτια...<br />Μην αρνείσαι την στιγμή...<br />Μην την αφήσεις να φύγει χωρίς να σε αγγίξει...<br />Γιατί ακόμη κι αν έρθει κάποια παρόμοια,αυτήν θα την έχεις χάσει...<br />Θα έχεις χάσει ένα κομμάτι του έαυτού σου....<br />Της αλήθειας σου...<br /><br />Μοναξιά..<br />Είναι σκληρή,ύπουλη και άκαρδη...<br />Σκληρή γιατί απαιτεί να είσαι μόνος σου για να την αντιμετωπίσεις...<br />Δεν σου κάνει την χάρη να έρθει όταν είσαι με παρέα και νιώθεις πιο δύνατός....Ύπουλη...<br />Άκαρδη εκ των πραγμάτων...Μιας και φωλιάζει στην δική σου καρδιά για να για να ζήσει..Την χρησιμοποιεί,την κυβερνάει,την μηδενίζει...<br /><br />Μα είναι δυνατόν τα συναισθήματα να έχουν προσωπικότητα?<br />Να μοιάζουν με τους ανθρώπους?<br />Σκληρός,ύπουλος και άκαρδος..<br />Θα μπορούσε να είναι ένας άνθρωπος που έχει βιώσει έντονα την μοναξιά...<br />Τούμπαλιν...<br /><br />Και πότε κάποιος μπόρεσε να απαντήσει αν τα συναισθήματα φτιάχνουν έναν άνθρωπο ,ή αν ο άνθρωπος φτιάχνει τα συναισθήματά του?<br /><br />Κάποια αποτυχημένα τηλεφωνήματα,μερικές δυνατές αναμνήσεις,λίγες μπαλάντες και αρκετό κρασί...<br />Μόλις έφτιαξες την δική σου μοναξιά...<br />Συνχαρητήρια...starbursthttp://www.blogger.com/profile/15058581902154258690noreply@blogger.com0